W 1924 r., jako element reform, które mają przynieść społeczeństwu stabilizację i pobudzić rozwój kraju, powołany zostaje nowy bank. Bank Gospodarstwa Krajowego. Jego celem jest finansowanie inwestycji gospodarczych i modernizacji kraju.
To paradoks, ale w swojej 95-letniej historii Bank Gospodarstwa Krajowego przeszedł całkowite przeobrażenie, zarazem nie zmieniając najważniejszego. Jak to możliwe?
BGK to bank niezwykły, tak jak niezwykła jest historia Polski. Przez 95 lat pracownicy BGK uczestniczyli w odbudowie kraju, jego modernizacji, w gospodarczej transformacji i praktycznie wszystkich kluczowych inwestycjach. Nieźle, prawda?
Na dziedzińcu Belwederu marszałek Edward Rydz-Śmigły przyjął od dr Franciszka Cikowskiego z centrali BGK meldunek o zakupie dla armii przez pracowników banków państwowych nowoczesnego bombowca „Łoś”
Władze BGK podjęły decyzję, że „zamiast uruchomienia w Gdańsku Oddziału” utworzony zostanie bank z większościowym udziałem polskim, który pod własnym szyldem zabezpieczy gospodarcze interesy naszego kraju.
Miesięcznik „Stolica” donosi „Rok 1949. Picasso zwiedza Warszawę. Na skrzyżowaniu al. Jerozolimskich i Nowego Światu zatrzymuje się pod BGK na widok rzeźb, pokrywających ryzalit gmachu. Wyraża uznanie dla artysty i dowiaduje się, że jest nim Jan Szczepkowski, z którym zetknął się w Paryżu przed pierwszą wojną światową”.
Władze BGK opuszczają terytorium Polski. Generał Górecki dyktuje notatkę stwierdzająca, że „działa na wyraźny rozkaz czy też polecenie władz tak bezpośrednich, jak i nadzorczych”
W telewizji, radiu, internecie i prasie pojawiły się spoty, reklamy oraz artykuły promocyjne przygotowane specjalnie z okazji 95 rocznicy powstania banku.
Na częściowo zbombardowanym przez niemieckie samoloty warszawskim Dworcu Wschodnim czeka specjalny pociąg ewakuacyjny BGK, zorganizowany przez prezesa BGK gen. dr Romana Góreckiego. Jego cel to Łuck w woj. wołyńskim. W jednym z wagonów ładunek specjalny - skarby narodowe z Biblioteki Narodowej. Dzięki pracownikom BGK przetrwają wojnę.
Batalion „Sokół” będzie do końca powstania toczył walki o gmach centrali BGK. Jego członkami będzie słynna gwiazda Helena Grossówna, ps. „Bystra”, oraz Antoni Godlewski, ps. "Antek Rozpylacz"
"Doręczono mi telegram od Stefana Starzyńskiego, (...) który mnie zapytuje, czy zgodzę się objąć stanowisko prezesa Banku Gospodarstwa Krajowego. Odtelegrafowałem, że jeżeli jest to rozkaz Komendanta, to naturalnie taki rozkaz wykonam"
W siedzibie Ministerstwa Skarbu rozpoczęło się pierwsze w historii BGK posiedzenie Rady Nadzorczej, jednego z trzech obok Prezesa BGK i Dyrekcji Banku statutowych organów „władz” banku. Siedziba przedwojennego Ministerstwa Skarbu mieściła się przy ul. Rymarskiej 5.
Na podstawie dekretu o reformie bankowej z 25 października 1948 r. większość dotychczasowych zadań BGK przejmował wraz z pracownikami, siedzibami centrali i oddziałów nowoutworzony Bank Inwestycyjny.
Na podstawie rozporządzenia prezydenta RP z 30 maja 1924 r. ukazują się dwa rozporządzenia ministra skarbu i jednocześnie premiera Władysława Grabskiego.
Nowe rozporządzenie prezydenta Stanisława Wojciechowskiego, podpisane również przez premiera i ministra skarbu Władysława Grabskiego, odwoływało się do Ustawy o naprawie Skarbu Państwa i reformie walutowej z 11 stycznia 1924 r
Z lokaty Skarbu Państwa 30 kwietnia 1937 r. bank udzielił spółce Towarzystwo Zachęty do Hodowli Koni w Polsce, budującej na Służewcu nowoczesny Tor Wyścigów Konnych, dwumilionowego kredytu.
Było nim Rozporządzenie Prezydenta Rzeczypospolitej z 17 kwietnia 1924 r. o połączeniu (fuzji) państwowych instytucji kredytowych w Bank Gospodarstwa Krajowego.
W 1928 r. BGK udzielił Pomorskiemu Związkowi Komunalnemu w Toruniu 850 tys. $ kredytu „na budowę zakładu wodno-elektrycznego w Żurze i na rozszerzenie sieci elektrycznej celem dostarczenia energii dla rozbudowującego się miasta i portu Gdyni”.
W zaborze austriackim rozpoczyna we Lwowie działalność Bank Krajowy Królestwa Galicji i Lodomerii z Wielkim Księstwem Krakowskim, nazywany w skrócie Bankiem Krajowym.